Ebru Baybara Demir

 Covid19 hayatımızı tehdit ederken hepimiz önlemler almaya, hayatımızı yavaşlatarak evlerde zamani geçirmeye başladık. Nasıl yaşadığımızı, nerede yaşadığımızı, ne yediğimiz, hayat tempomuzu gözden geçiriyoruz. Nasıl geçtini anlamadığımız zamanı yavaşlattık bu sureçte aslında. 🍀🍀🍀

Sosyal medya paylaşımlarına bakıyorumda artık endişelerimizin hayatta kalabilmek için gıdanın geleceğine dair endişelere doğru yöneldiğini takip ediyorum. ☘☘☘
Bu olağanüstü günlerde ne yiyoruz ve yakın gelecekte ne yiyeceğimiz, hepimizi en endişelendiren durum. Önceleri yemek işini geçiştiriken, öğünleri dışarda yerken, hatta bir çoğumuz evlerdeki mutfakları kullanmazken şimdi sağlıklı beslenmek ve güvenli yemek için evlerde yemek pişirmeye başladık. Zamanımızın çoğu artık mutfakta geçiyor.
🍀🍀🍀
Ben ve diğer şef arkadaşlarım gıdanın geleceği üzerine endişelerini dile getirirken neden herkesten çok kaygilandiğını şimdi daha iyi anlıyorum. Bizler sadece yemek yapmıyor aynı zamanda ürünü üreten ve tedariğini yapan kişilerle de sürekli iletişim halinde olduğumuz için gıdanın şimdiki durumunu görebiliyor ve gelecekteki durumunu da tahmin edebiliyoruz.
Şimdi ülkeden ülkeye, şehirden şehire gidemediğimizi düşününce en temel ihtiyacımız gıdanın tedariğini sadece biz şefler değil hepimiz düşünür olmaya başladık. Ya biterse?
Endişelenmekte çok haklıyız!
🍀🍀🍀
İki hafta önce Antakya’daydım. ÇIftçiler ile bir araya geldim. Herkesten dinlediğim bir tek şey vardı; para kazanamıyoruz! Artik bugday ekmeyeceğiz!
🍀🍀🍀
Ne yapmamız gerekiyor soruna tek bir çevap verebilirim. “Ürünü çeşitlendirip hedefi küçültmemiz gerekiyor” . Yerelleşmeyi destekleyerek, kendi kendimize yetecek hale gelmeliyiz. Tıpkı eskiden olduğu gibi. Para kazandığını sanan ama borç batağında olan, büyük çiftçinin desteklemediği bu çözüm aslında bizim tek kurtuluşumuz. Üreteci yakın pazarda tüketiciye ulaşırsa, ürünü çeşitlendirirse, tarım maliyetlerini en aza indirecek üretim modelini seçerse, biz bu işi başarırız. Biz küçük bir adım bile olsa Mardin’de başardık. Ama yeterli değil daha çok çalışmamız daha çok üretmeliyiz.
Tam da bu günleri düşünerek yerel üreticiyi, çiftçiyi ayakta tutacak yolları aramalıyız