Merhaba...
Belki büyük şehirlerde her köşe başında her
trafik lambasında, metroda, karşılaşıyoruz onlarla...Çoğumuz hallerine
üzülüyor ve yardim ediyoruz. Ama daha çok yargılıyoruz, niye buradalar diye?
800 bin nüfuslu Mardin' de de nüfusun %12 sini oluşturuyorlar. Son beş altı
yıldır hayatınızın her alanındalar. Çok tepki alıyoruz onlarla ilgili bir
paylaşımda onları da dahil ettiğimiz bir projede onlardan bahsederken!
Anladınız siz kimlerden bahsettiğimi Mülteciler ve sığınmacılar;
Suriyeliler...Her zaman söylerim krizleri iyi yönetmek gerektiğini! Bu ülkede
yaşayıp bu insanları görmezden gelmek, sorundan kaçmak demek! Bu da bu sorunun
çözümü değil! Biz görmezden geldiğimiz bu sorunun gün geçtikçe büyüyerek
bizi daha çok ilgilendirir hale gelmesi demek! Bu insanlar bu topraklarda
artık bizimle yaşıyorlar.Hepsi şiddete dayanan bir travma yaşamış.
İşsizler, bir çoğunun yaşadığı evlerin koşulları hiçbir mevsime uygun değil!
Ben Mardin'de biliyorum. Çoğu gece soğuk havada yakıtsız kalıyorlar. Yazın
Mardin sıcağında evde klimasız uyumak mümkün değil! Okula gitseler bile aileler
yaşadıkları yere uyum sağlayamazken çocuklar okullarda kendilerini ifade
edemiyorlar. Nasıl bir mücadelenin içinde olduklarını anlayamadan yaşamaya
çalışıyorlar. Türkiye'de eğitim düzeyinin belli bir ortalamanın altında
olduğunu da unutmamak gerekir. Bugün yaşadığımız bir çok problem, değerimizi
hızla yitiriyor olmamız, toplum olarak yaptığımız bir çok yanlış,
bizim eğitimsizliğimizden kaynaklanıyor. Hiçbirimiz şunu diyemiyoruz. Niye
eğitmedik!
Suriye'den gelen bu insanlar için de durum farklı değil! Kimse
beni şuna inandıramaz! Biz böyle bir şey yaşasaydık kaçmazdık! Kalır
savaşırdık! Böyle bir dünya yok artık! Değerlerimizi yitirdik! Bugün çok insan,
şehrinden çıkıp okumaya gittiği büyükşehirde eğitiminin ardından
kendisine daha çok ihtiyaç duyulan Anadolu şehrine geri dönmüyor. Parası
olan da çocuğunu bu ülkede okutmuyor, yurt dışına gönderiyor ki bu ülkede bir
sıkıntı olursa çocuğunun bir başka ülkede hayatına devam edebilecek imkanı
edinebilsin diye!
Yaşadığımız ve hayatımızın bu denli içinde olan bu sorunla yüzleşmemiz
lazım! Düşünsenize ülkemizde 4 milyona yakın Suriyeli var! İş yok, Para yok!
Eğitim yok! Gelecek belirsiz! Ya 10 yıl sonra ne olacak? Bu insanların
çocukları büyüyecek! Bu ülkede bu şartlarda kendilerine yer edinmeye çalışacak!
Bunun iyilikle olacağını düşünmüyorum. Şiddetten gelip, yaşadığı travmadan
çıkamadan parasız pulsuz eğitimsiz kimliksiz bu çocuklar karşımıza nasıl
çıkacaklar? Bugün PKK terörüne karşı savaşıp şehitler veriyoruz. Ya
peki yarın kimin le savaşacağız? Olacaklardan devlet sorunlu olmayacak sadece!
Bizde bu öfkeli tavır ve tutumumuzla kendimize savaşacağımız yeni bir cepheyi
hazırladığımızın farkında değiliz. Ben altı yıldır Suriyeliler ile birlikte
yaşıyorum. Kültürel, yaşamsal, değer farklılıklarımız var. Gecen yıl
Harran Kampında da uzun zamanımı onlarla geçirdim... Simdi yürüttüğümüz tarım
projesinin baş kahramanı da onlar! Biz onların eğitim almalarına, kurmaya
çalıştıkları yeni hayatlarına uyum sağlamalarına ve bildikleri en işi
onlara meslek edinmelerine destek vermeye çalışıyoruz. Ben kendi adıma bu
süreçte onlardan çok şey öğrendim. Bu anlamda toplumsal entegrasyonun her
iki taraf için önemli olduğunu düşünüyorum. Mecvut durumu suistimal edenleri görüyoruz ancak, tüm herkesi
aynı kategoride değerlendirmek yalnıştır.
In metropolitans we encounter them in every corner, near every
traffic light, or in metros. Most of us feel upset about their situations and
help them out. However most of the time we question why they are here. They
even constitute 12% of the population of Mardin which has 800 thousands of
inhabitants. They are in every aspect of our lives since 5 or 6 years. We get a
lot of reactions when we mention about them in a post that is about a
project that they participate in. You know who I mean, the refugees, Syrians. I
always say that the crises should be managed well. If you ignore these people
although you live in this country, you only avoid the issue and this is not the
solution for this problem. This only means that this problem we ignore will get
much bigger day by day and interest us all more. They are living with us in
this country now. They all had a trauma based on violence. They are unemployed
and mostly live in houses that are not suitable for any of the seasons. I know
from Mardin that most of the cold nights they do not have fuel. It is
impossible to even sleep in Mardin without an air conditioner during hot summer
days. Even if they go to school children cannot express theirselves while their
families cannot get used to the new place they live in. They are trying to
survive without realizing what kind of a struggle they are in. Moreover we
should not forget that the education in Turkey is below a basic average. Most
of the problems we have today, many mistakes we make as society, our loss of cultural
values are all because of our lack of education. None of us say that “ Why we
did not educate?” It is the same situation for the people who came from Syria.
No one can make me believe that if we had the same situation we would stay and
fight for our country. There is no such life now. We lost our values. Today
most of the people who went to a big city for education do not go back to their
cities in Anatolia where they are more needed. Furthermore people who have
enough money get their children out of the country for education so that if any
problem occurs in their country they could live abroad comfortably. We
must face that problem we have in every aspect of our lives. Just think! We
have about 4 millions of Syrian people in our country. No job, no money, no
education, uncertain future for them. What will happen after 10 years? Their
kids will grow up and try to have some place in this country. I do not think
that this will happen with kindness. Without getting over their trauma of
violence and without money and education how will they confront us? Today we
are fighting against PKK teror and having martyrs. Who will be fighting against
tomorrow? Not only the government will be responsible for the things that will
happen. We are not aware that with our current angry manners we are creating a
new front to fight for. I have been living with Syrians for 6 years. We have
some cultural differences. Last year I also spent a lot of time with them in
Harran Camp. And now they are the heroes of the agricultural project we
conduct. We are trying to support them in having education, in adapting to
their new lives, and in having the jobs that they are good at. I learnt a lot
from them in this process. I believe that social integration is quite important
for both sides. We see some people abusing the current situation but we should
not equate everyone to them.
Sevgili Ebru aslinda zaten gundemde olan ama nedense insanlarin gormuyor, duymuyor olduklari bu konuyu gundemde tutma gayretin icin tesekkurler. Durumlari baska bir ulkeden takip ediyoruz, ciddiyetin farkindayiz. Ayrica insanlarin cok kucuk adimlarla buyuk yardimlar yapabileceginin de farkindayiz. bircok insan cilginca tuketmek yerine hem surdurulebilir yasama inanarak kendi hayatini yeniden duzenleyebilir hem de eski aliskanlik ve harcamalarindan arta kalanlarla cok degil ayda 200 lira gibi bir butce ile Suriyeli bir cocugun egitim masraflarini karsilayabilir. bu kucuk burslar birleserek bir cocugu, bir aileyi, bircok hayati degistirebilir. Yaptigin ve yapacagin projelere biz de italya'dan destek vermek isteriz. tesekkurler bu cok incelikli konuda gonul yordugun icin.
YanıtlaSil